Cansados de que unha bolsa de lixo sexa considerada arte
¿Ao acudir a unha exposición de arte contemporáneo, o único que se lle vén á cabeza é que iso podería facelo un neno de tres anos cunha man atada ás costas? Entón, está feito todo un hartista, o mesmo que un grupo de catro artistas que se decidiron a denunciar publicamente e con moito humor o que eles consideran a profanación da arte no século XXI: «Estamos fartos de que calquera cousa se nos poida presentar como arte. Unha lata chea de caca é tan só unha lata chea de caca, por moito que intenten convencernos cunha serie de enxeñosas historias para que a consideremos unha obra de arte».
Onte, o hartismo viu a luz oficialmente. Un longo manifesto deixou claro aos asistentes que hai creadores desconformes co feito de que colocar calquera obxecto nun museo sexa considerado un fito artístico. Que cren que a arte é saber plasmar unha idea sobre unha superficie con calidade técnica . Que están fartos de que o sistema cultural actual aseméllese ao conto infantil do traxe novo do emperador.Onte, o hartismo converteuse no neno que gritaba que o emperador non ía vestido con ricas roupaxes, se non que estaba completamente espido. Miguel Anxo Varela, Mariano Casas, Carmen Martín e Juan Manuel Moreno declararon publicamente que «a arte de vangarda é como o latín, unha lingua morta». Na pantalla sucedíanse imaxes do que o sector cultural chegou a considerar merecedor dun lugar privilexiado nunha galería: animais disecados, bolsas de lixo ou cans morrendo de inanición nunha sala minimalista dun museo calquera.
«Performance»
Ao parecer, é o que algúns consideran unha performance, un concepto alleo ao común dos mortais que consiste, segundo os hartistas, «en dar máis valor ao proceso creativo que á obra en si». Os hartistas non quixeron perderse a oportunidade de emular aos creadores modernos e organizaron unha performance colectiva que consistía na «inxesta masiva de petiscos de tortilla e viño tinto», tal e como destacaba na presentación mundial do hartismo Mariano Casas, debuxante farto. Todo «á saúde da arte».
E o atracón de tortilla é só o principio. Os hartistas e todos aqueles que queiran unirse ás súas reivindicacións comezarán deica pouco a facerse notar cunha serie de, como non, performances. A primeira será parodiar a aquel artista conceptual alemán ao que indemnizaron porque a súa gran obra, unha bolsa de lixo colocado no medio da Tate Modern de Londres, leváralla a señora da limpeza pensando que era iso, unha bolsa de lixo. Por iso, é posible que coloquen carteis nas papeleiras onde se poida ler «por favor, non me leves a un museo».
Sem comentários:
Enviar um comentário